- ойыстау
- ойыста етістігінің қимыл атауы.
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
жапсырма — (Түрікм., Таш.) күректің басына сабын ендіру үшін оның екінші бетіне жапсыра қағылатын бір жағы ойыстау келген жалпақша темір. Көптен ұсталып келе жатқан белдеме екен, ж а п с ы р м а с ы сынып қалыпты (Түрікм., Таш.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
керсен — I зат. Қазақ ерінің адам құйрығына тұспа тұс (сай) келетін ойыстау, жалпақ жері (бөлігі). Ердің адам мініп отыратын тұғырлығын «кісілік» деп атайды. Кей жерлерде «к е р с е н» дейді (Ер қанаты, 261). Ердің артқы қасын к е р с е н деп те атайды… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ойдымдау — сын. Ойыстау, ойпаңдау. Арбасын о й д ы м д а у жерге тоқтатты да, өзі жерге түсті (Т.Иманбеков, Тұт ағашы., 126) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
табан — I … 2. Жиырма жиырма бес см дей ұзындық өлшемі. Ұзындығы он т а б а н, Көлденеңі бес т а б а н, Қазулы тұрған көр жаман (Шешендік сөздер, 88). Қазақ халық өлшемдері: елі – 2 см, сүйем – 15 см, т а б а н – 25 см, тұтам – 9 см, қарыс – 20 см, құлаш … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
табандық — I зат. Ойыстау жазық жер. Аға мына құм ішіндегі т а б а н д ы қ жайылымдарда қоян көп (Ж.Түменбаев, Қардағы ізд., 99). II зат. кәс. Аудың тас байлаған астыңғы арқаны. Аудың қалтқы қадалған арқалығы мен тас байланған т а б а н д ы ғ ы рет ретімен… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі